Dünya Acı

D ünya sana gelen konup göçüyor
D üşünüp içinden çıkamıyorum
D önse dolaşsa da ölüm biçiyor
D üzenin çarkını yıkamıyorum

Ü zersin insanı en mutlu günde
Ü mitler kalırken geçmişte dünde
Ü tersin herkesi atarsın künde
Ü stüme oturdun bakamıyorum

N e çarkın kırılır ne devran biter
N e aklımız erer ne de güç yeter
N edense her derdin başka bir beter
N azın ağır geldi çekemiyorum

Y alanmış zarafet gösteriş yalan
Y anında var mıdır söyle bir kalan
Y aşayıp da senden muradın alan
Y azdım da içimi dökemiyorum

A ğlatırsın sana bakan gözleri
A hirin evvelin yakar özleri
A ğ ile ördüğün bütün bezleri
A yırdım ilmekten sökemiyorum

A ldatarak çarkın dönüyor böyle
A ğu denen ilaç sunuyor böyle
A ğına düşenler yanıyor böyle
A daletin var mı bakamıyorum

C anları canana hasret koyarsın
C anlara kıyarak canla doyarsın
C evr ü cefa edip sonu dayarsın
C evherin demirmiş bükemiyorum

I rgat ettin gelen sana kul köle
I rgalarsın canlı cansız hep öyle
I ssızdır İHLASÎ garipçe böyle
I rmak oldum amma akamıyorum


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]